weekend Rangala
Blijf op de hoogte en volg giel
16 September 2016 | Kenia, Rangala
Habari!? Dit betekend hee hoe gaat het? in Swahili. Ons eerste weekend na onze eerste stage week is begonnen. Dit weekend gingen we naar Rangala. Een dorp 2 uur rijden verderop waar de nederlandse studenten normaal 6 weken verblijven om daarna 6 weken in de stad Kisumu te verblijven. Omdat wij hier maar 7 weken zijn had onze school en ontzettend leuke en slimme plan( dus niet) om ons om het weekend naar rangala te gaan om daar heel het weekend in het Babyhome waar we zouden verblijven te werken. De reis er naartoe was even wennen. We zaten in een overvolle bus en het was erg hobbelig. Je moest met zn 7en een plek delen waar normaal 5 mensen horen te zitten. Maargoed dit hoort bij Kenia en Afrika so no big deal for me. Eenmaal aangekomen in Rangala werden we opgewacht door onze begeleider daar: Consolata. Ze bracht ons naar het Babyhome en we komen daar onze spullen achterlaten in het gastenhuis. We werden verwacht bij de zuster die ons welkom wilde heten. We kregen thee en koekjes en we vertelden hoe we Kenia tot nu toe vonden en de zuster vertelde op haar beurt wat ze doen in het Babyhome. Toen we de thee op hadden nam Consolata ons mee naar Equator special school. Een school voor verstandelijk beperkten net als de school waar ik stage loop. We kregen een hele rondleiding. Erg leuk om te zien en de kinderen waren lekker aan het spelen dus we deden even met ze mee. Na dit bezoekje zijn we weer terug gegaan naar het Babyhome waar de zuster eten voor ons klaar had staan. Erg lekkere rijst met beef en een sausje. Daarna zijn we naar het guesthouse gegaan. Er was niet veel te doen in het huisje dus iedereen verveelde zich ontzettend erg en een aantal zijn maar optijd naar bed gegaan na de tientallen pogingen om de dvdspeler aan de praat te krijgen(wat overigens niet gelukt is). Babet en ik bleven nog een uurtje wakker en hebben gekaart en gekletst wat erg gezellig was na je zolang verveeld te hebben. De volgende dag moesten we al om 8 uur s'ochtends opstaan om verplicht te helpen in het Babyhome. De reden dat ik voor deze opleiding heb gekozen is omdat ik begeleiden erg leuk vind maar totaal niks heb met verzorging. Iets wat bij deze opleiding past maar niet bij het Babyhome. Ik moest eerst de kinderen eten geven. Na dat gedaan te hebben moest ik ze helpen aankleden nadat ze gedoucht waren door een van de werknemers daar. Niks voor mij dus al dat verzorgen en ik ben dus daarna ook naar het gastenverblijf gegaan en ben wat gaan lezen. s'avonds wilden we graag ergens wat gaan eten maar we mochten na 6 uur de compound niet meer af. Niemand had ons daar ooit iets over verteld dus we werden hier best boos om omdat we nu geen eten hadden. Uiteindelijk mochten we dan toch eventjes naar een winkeltje om wat te kopen. We hebben wat biertjes, keniaanse whisky en keniaanse Malibu gekocht. Consolata liet eten voor ons bezorgen( erg lekkere kip met wat frietjes). We hebben s'avonds gekingst en daarna hebben babet en ik nog blackjack gespeeld. Gelukkig was deze avond wat minder saai haha. De volgende dag zijn we weer terug gegaan naar Kisumu. Deze bus was wat minder vol en ik kon langs het raam zitten en genieten van al het moois waar we voorbij reden. De bus stopte ook bij de evenaar. Speciaal voor ons. Gaaf om op de middenlijn van de wereld te staan! De rest van de dag hebben we niet veel meer gedaan en zijn we optijd naar bed gegaan want de volgende dag zouden we naar het regenwoud gaan omdat we een onverwachte vrije dag hadden. Dit schijnt wel vaker te gebeuren. De gouverment kondigt dan gewoon een vrije dag aan een paar dagen van te voren. Die maandag zaten we dus vroeg in de auto om naar het Kakamega rainforest te gaan. Een reis die niet geheel vlekkeloos verliep. We gingen met 2 auto's. Die van Sarah en die van vrienden van Sarah. We moesten wachten op iemand die onze studenten passen zou komen brengen zodat we korting zouden krijgen. Na daar een half uur op gewacht te hebben reden we door naar een tankstation want de vrienden van Sarah moesten nog even tanken. Toen we weg wilden rijden startte de auto van Sarah niet meer. De accu was leeg.. De vrienden van Sarah( Amos en Mariëlle heten ze trouwens) hebben de auto weer aan de praat gekregen. We konden eindelijk vertrekken! het was een roadtrip van ongeveer 2,5 uur. Na 2,5 uur kwamen we inderdaad aan bij het rainforest maar we hebben er nog ongeveer anderhalf uur over gedaan om het kantoor te vinden. Je moest namelijk verplicht entree betalen en een gids nemen. Mariëlle was onze held toen we het gevonden hadden want ze had de helft van de prijs af kunnen praten! We hebben ongeveer 2,5 uur rondgelopen en het was adembenemend mooi! We zijn als laatst nog een berg opgeklommen met uitzicht over heel het bos en wauw wat was dat mooi zeg!! En nu ik dit vertel zie ik het weer voor me en is het net alsof ik weer boven op die berg sta. Op de terug weg werd Amos aangehouden door de politie. Ze zeiden letterlijk dat ze geld voor eten nodig hadden dus ze zochten naar van alles om een boete te kunnen uitschrijven die hij gelijk moest betalen. Ze konden niks vinden dus verzonnen ze maar dat de band niet goed genoeg was en hij moest 1000 ksh betalen en anders werd hij mee genomen naar het bureau. Wij hebben met zn allen voor hem betaald omdat hij net een kippenboerderij was gestart en dus geen cent te makken had. Het zijn ontzettend lieve en leuke mensen dus we deden het graag voor ze( 1000 ksh is ongeveer 10 euro voor ons). Na deze vermoeiende dag zijn we wat gaan eten bij Funky Chicken, het restaurant van Sarah en haar man. De volgende dag was het gewoon weer stage en ik ben gaan kijken bij alle workshops. Een soort combi van handarbeid en een normale schoolklas. De laatste workshop beviel me enorm. Daar koken ze in de ochtend en in de middag doen ze spelletjes, maken ze kettingen of maken iets anders wat met handarbeid te maken heeft. De volgende dag had ik mijn keuze gemaakt voor de rest van de stage periode. Ik zou 2,5 weken in deze workshop blijven en daarna 2 weken in de autism class werken. De directeur was enorm enthousiast over mijn inzet en hoe ik omga met de kinderen en over het plan. De eerste dag in de Workshop was de dag erna. Ik heb gelijk geleerd hoe ik mandasi's maak. Een soort gezondere oliebol. Erg lekker en makkelijk om te maken. s'middags hebben we spelletjes gespeeld. De dag erna was het alweer donderdag. De vader van een van de leerlingen uit de workshop was onlangs overleden dus de leraren brachten haar naar huis om even met familie en vrienden te kunnen zijn. Dat betekende dus dat ik samen met 2 vrijwilligers uit Duitsland, die hier een jaar stage lopen, de klas moest draaien. We hebben heel de middag gezongen en gedanst, van hoofd schouders knie en teen, vader jacob tot aan waka waka van Shakira. De tijd vloog en we hebben heel erg veel gelachen met de kinderen! Voor herhaling vatbaar dus. Weer een week om dus ik spreek jullie in de volgende blog weer! See you!