laatste weken deel 1

Habari Yako? oftewel hoe gaat het? met mij iniedergeval goed! ik heb een aantal hele goede laatste weken gehad maar wel met slechtere internet verbinding. Ik heb er daarom dus voor gekozen om de gebeurtenissen van de laatste paar weken te verdelen in 2 verslagen en deze pas later te uploaden ipv veel geld uit te geven aan dikmakende koffie :D. In het laatste verslag wil ik dan ook graag een conclusie geven van hoe ik alles heb beleefd en hoe het eerste weekje Nederland is geweest. Maar eerst de leuke high lights.

Ik ben terug gegaan naar het mooie Rangala. We gingen zoals altijd met de bus. Vantevoren wilden we nog even wat films kopen om de avond in Rangala te overleven. Dat duurde alleen iets langer dan verwacht. Het winkeltje download films voor je en dan kun je zelf een usb meenemen of een dvd daar kopen. Het downloaden liep alleen iets uit waardoor we een bus hebben gemist en de volgende kwam net voor het donker aan in Rangala. Opzich niet zo erg zou je denken maar er gelden strenge regels rond het donker. Zo mag er niemand op straat zijn en degene die dit wel doet wordt meegenomen door de politie. Gelukkig hebben we het net optijd geredt om de compound binnen te gaan. Daarna nog gekookt, een filmpje gekeken en toen naar bed want het zou al vroeg dag zijn de volgende dag. De volgende dag zijn we namelijk terug gegaan naar de Equator special school. Voor ik aan deze reis ben begonnen heb ik gesproken met Piet en Ineke. Enorm lieve mensen met een groot hart voor Kenia. Van hen heb ik een koffer vol hardloopkleding van atletiek vereniging THOR gekregen. Deze heb ik uitgedeeld op de school daar. Ze deden al aan sportactiviteiten maar nog in de normale schoolkleding. Ze waren er dus enorm bij mee! Die middag ben ik naar Ugunja gegaan. Een dorp op een 25 min rijden van Rangala. Dit is een groot dorp waar je alles kan kopen wat je nodig hebt. Hier woont Yvonne met haar zoontje Stanly. Voor de reis had Piet aan mij gevraagd of ik bij hen langs wilde gaan. Piet heeft Stanly namelijk financieel geaddopteerd omdat Stanly heel erg spastisch is. Het was een erg gezellig en leuk gesprek en ik heb nog ballonnen meegenomen voor Stanly om mee te spelen. Hierna zijn we weer terug naar Huis in Kisumu gegaan. De dag erna hebben we niet veel gedaan en lekker gerust. Die maandag werd er een presentatie gehouden over AIDS/HIV. Dit onderwerp interesseert me nog steeds enorm. Ibrahim( mijn stagebegeleider) vertelde dat Kenia een van de landen is met het meeste AIDS/HIV. Van Kenia is Kisumu en omstreken het gebied met het hoogste percentage AIDS/HIV. Om die reden worden er op alle scholen in de buurt presentaties gegeven en is er een speciale cursus week geweest voor genodigden. Ibrahim was dus een van die genodigden. Na deze presentatie heb ik nog even staan discussieren met hem over hoe dit in zijn en in mijn ogen verholpen moet worden en dit was volgens ons beiden in de manier van denken. Er werd namelijk een hele serieuze vraag gesteld door een van de leraren en de vraag luidde: Er wordt beweerd dat AIDS/HIV niet genezen kan worden maar ik heb altijd gehoord en geleerd dat de ziekte genezen kan worden zolang je maar genoeg bidt voor god. Kan dit ook daadwerkelijk? Jij en ik weten beter en weten dat dit antwoordt overduidelijk nee is. Maar het probleem is dat mensen dit echt geloven en hiervan uitgaan waardoor ze niet bang zijn voor de gevolgen van deze ziekte. Maargoed, de rest van de dag ging zoals een normale dag op Lutheran net als de volgende paar dagen tot het oppeens donderdag was. Toen zijn we op huisbezoek geweest. We hebben 2,5 uur gereden en op het laatst kwamen we langs een schooltje waar we ook even uit zijn gestapt om daar even de weg te vragen. De kinderen kwamen naar ons toe rennen ( de twee Duitse meiden en ik) alsof we supersterren waren. Iets waar ik nog steeds niet aan kan wennen. Eenmaal aangekomen bij de leerling thuis zat de oma van de leerling te wachten op ons. Ze zorgt voor haar omdat de beide ouders verweg werken en niet altijd thuis kunnen zijn. Ze was erg gastvrij maar kon geen engels. Gelukkig waren de leraren die mee waren zo lief om alles te vertalen voor ons. De oma was heel gastvrij en had hele kannen thee en hele schalen mandazi voor ons klaar staan. We hebben na de vragenlijst afgewerkt te hebben nog even gekletst en zijn terug gegaan. Onderweg zijn we nog gestopt op een wekelijkse markt om wat suikerriet te kopen en uiteindelijk waren we laat thuis. Al met al een intensieve maar leuke dag. Dat weekend stond er een uitstapje gepland. Omdat we het meeste al wel gezien en gedaan hadden rond Kisumu gingen we naar de stad naivasha. Hier ligt een nationaal park naast. Het is ongeveer 6 uur rijden en het is een iets kleinere stad dan Kisumu. We hebben s'avonds lekker gegeten en de volgende dag zijn we vroeg naar het nationaal park Hells gate gegaan. We hebben daar eerst door het park gemountenbiked en daarna nog een stuk door het echte hellsgate gewandeld. Was enorm mooi om te zien. Na het wandelen zijn we nog gaan zwemmen in een natuurlijke bron. Het was wit van kleur, heerlijk warm maar stonk wel.. Hierna zijn we terug gereden naar Kisumu. S'avonds was het zo laat dat we niks meer gedaan hebben. De zondag zijn we ook niet veel meer gedaan omdat we zo uitgeput waren. Tot zover deel 1 van de laatste weken. See you!